یاد این جنگ هم گنج است

گفته اند ومی گویند که جنگ خوشایند هیچ ملتی نیست. ما نیز به استقبال آن نرفتیم ونمی رويم. اما حساب دفاع در برابر تهاجم و ددمنشی از حساب جنگ جدا است. این دیگر جنگ نیست، گنج است؛ گنج خودباوری، گنج حق طلبی، گنج از خود گذشتن و گنج ظهور همه استعداد انسان های با غیرت.

چنين جنگی کار مردان بزرگی است که قرآن آنها را «ربّانیون» می نامد؛ وکم يا بیش در همه تاریخ بوده اند. شیپور نبرد البته که بايد تنها به گوش چنین مردانی برسد؛ و هر کسی شایستگی شتافتن به سوی آن را ندارد؛ گر چه پس از فرو نشستن شعله های جنگ، سهم خواهی از عهده هر نامردی بر می آید.

چنین است که جنگ معیار تشخیص حق و باطل و شاخص تفکیک صدق و نفاق است. اصرار قرآن بر زنده نگهداشتن یاد و خاطره جنگ های متعدد مردان خدا در طول تاریخ، خصوصاً بازگو کردن نبردهای پیامبر اسلام (ص) و یارانش، چه بسا برای همین باشد که معیار فراموش نشود و شاخص عوض نگردد!

دفاع هشت ساله مردم ما در برابر همه جهانخواران نیز از همین قبیل و مشمول همین حکم است. این قسمت از تاریخ ما باید به هر دلیل و با هر بهانه ای بازگو شود. تا مبادا مدعیان، چشم بندی و تردستی کنند و با خانه نشین کردن «مردان الهی» صحنه گردانِ روزهای عافیت شوند و محصول همه فداکاری ها را یکسره برای خود مصادره کنند.

این هشدارهای کاروان سالار روزگار ما چه زیبا و پر معنا است، که می فرمود: « من در ميان شما باشم و يا نباشم به همه شما وصيت و سفارش مى‏كنم كه نگذاريد انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بيفتد. نگذاريد پيشكسوتانِ شهادت و خون در پيچ و خم زندگى روزمره خود به فراموشى سپرده شوند » و نیزدرآخرين پيام به مناسبت هفته بسيج گفت: « من دست يكايك شما پيشگامان رهايى را مى‏بوسم و مى‏دانم كه اگر مسئولين نظام اسلامى از شما غافل شوند، به آتش دوزخ الهى خواهند سوخت».

زنده نگهداشتن خاطرات جنگ، نه تنها ماندگار کردن حساس ترینِ مقاطع تاریخ این کشور کهن و پر گوهر است، که تضمین سلامت و بقای آینده آن است؛چرا که امام دوراندیشمان فرمود: « اگر بر كشورى نواى دلنشين تفكر بسيجى طنين‏انداز شد، چشم طمع دشمنان و جهانخواران از آن دور خواهد گرديد و الّا هر لحظه بايد منتظر حادثه ماند.»

اول مهر ۱۳۹۹