معاون راهبردی رئیس‌جمهور در آیین بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی

اگر می خواهیم ایران بماند، راهی جز حفظ فرهنگ و زبان فارسی نداریم

به گزارش روابط عمومی معاونت امور مجلس ریاست جمهوری ، محسن اسماعیلی در مراسم بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی اظهار کرد: ملت‌ها با فرهنگ و گذشته خود شناخته می‌شوند و اگر ملتی از گذشته‌اش جدا شود، به نوزادی می‌ماند که پدر خویش را نمی‌شناسد و از خاندان و نیاکان خود بی‌خبر است و طبعا خود را بی‌پشتوانه و بی‌انگیزه خواهد دید.

وی افزود: اما اگر فرزندی خود را در دامان یک خاندان پرافتخار و پرآوازه ببیند، انگیزه بیشتری برای رشد و ماندن خواهد داشت. برای حفظ فرهنگ و تمدن، زبان نقش اصلی را ایفا می‌کند. زبان است که نسل به نسل، ملت‌ها را به یکدیگر پیوند می‌دهد و چهره مکتوب آن، یعنی خط، حافظ این پیوند است.

معاون رئیس جمهور تأکید کرد: در کنار آرامگاه فردوسی، بیاییم پیمان ببندیم که زبان و خط فارسی را پاس بداریم، به آن افتخار کنیم و آن را همچون میراثی گران‌سنگ به آیندگان بسپاریم. اگر تاریخ چندصد ساله اخیر را مرور کنیم، خواهیم دید که نخستین گام بدخواهان هر ملت برای سلطه فرهنگی، از میان برداشتن زبان و خط آن ملت بوده است. در کشورهای اطراف خود نیز می‌بینیم که چگونه با تغییر خط و گاه زبان، هویت ملت‌هایی کهن دگرگون شد.

معاون رئیس‌جمهور ادامه داد: ایران نیز از این تهدیدات در امان نبوده است اما به لطف خدا و مقاومت و هوشیاری بزرگان و اندیشمندان، زبان و خط فارسی همچنان پایدار و سرافراز باقی‌ مانده‌است. اسماعیلی خاطرنشان ساخت: ایران در این منطقه پرآشوب، همچنان با صلابت ایستاده است و هیچ‌کس نمی‌تواند عظمت و بزرگ‌منشی این مردم را انکار کند.

وی با اشاره به نقش شعر در انتقال مفاهیم تمدنی گفت: برای انتقال مفاهیمی مانند فرهنگ، ادب، اخلاق و هویت، شعر جایگاه ویژه‌ای دارد. افلاطون بیش از دو هزار سال پیش در کتاب «جمهور» می‌نویسد که ابزاری مؤثرتر از شعر برای حفظ یک ملت وجود ندارد. شعر، به‌واسطه لطافت و تاثیرگذاری‌اش، قدرت سحرانگیزی دارد و به همین دلیل بود که پیامبر اسلام(ص) گاهی از شاعران می‌خواست تا پیام‌های ایشان را به زبان شعر درآورند.

اسماعیلی تأکید کرد: در این جمع فرهیخته، می‌خواهم بر شعر کودک تاکید ویژه داشته باشم. مقصود از «شعر کودک» صرفاً سرودن با زبان کودکانه نیست، بلکه انتقال مفاهیم بزرگ و حماسی به نسل آینده است. شاهنامه باید کتاب بالینی ما باشد. من خود به خاطر دارم در دوران کودکی، شب‌ها در خانه‌های قدیمی تهران، بزرگان و پیرمردان دانا شاهنامه‌خوانی می‌کردند.

وی تصریح کرد: شاهنامه تنها کتاب شعر نیست؛ شاهنامه ادب‌نامه است، پندنامه است، خدای‌نامه است. با خواندن شاهنامه، تمام علایق ما چون وطن‌دوستی، فداکاری، نوع‌دوستی و گذشت به نسل بعد منتقل می‌شود. ببینید چگونه حس میهن‌دوستی را برمی‌انگیزد:
«چو ایران نباشد تن من مباد / بدین بوم و بر زنده یک تن مباد همه روی یکسر به جنگ آوریم / جهان بر بداندیش تنگ آوریم همه سر به سر تن به کشتن دهیم / از آن به که کشور به دشمن دهیم»

معاون رئیس‌جمهور افزود: شاهنامه به عقیده من، پندنامه‌ای بزرگ است که عالی‌ترین آموزه‌های اخلاقی را در زیباترین واژگان و در کوتاه‌ترین زمان ممکن به مخاطب منتقل می‌کند.
اسماعیلی افزود: حکیم غزالی، یکی از بزرگ‌ترین متفکران مسلمان می‌گوید: «آنچه را من در چهل سال تلاش کردم در باب اخلاق و ادب منتقل کنم، فردوسی با یک بیت شعر انجام داد.»

وی به نقل از ملاصدرا نیز گفت: ملاصدرا در مقدمه کتاب اسفار اربعه، فردوسی را «قدوسی» می‌نامد و شعر او را هم‌سنگ حکمت می‌داند. او در اثری دیگر از رویدادی معنوی درباره فردوسی یاد می‌کند و می‌گوید: پس از وفات فردوسی، فقیهی حاضر نشد بر پیکر او نماز بخواند، اما در رؤیا فردوسی را در باغ‌های بهشت دید که با صورتی نورانی و تاجی بر سر قدم می‌زد. وقتی دلیل آن مقام را جویا شد، فردوسی پاسخ داد: خداوند به سبب تنها یک بیت از شاهنامه، این جایگاه را به من بخشیده است:
«جهان را بلندی و پستی تویی / ندانم چه‌ای هرچه هستی تویی»

اسماعیلی تأکید کرد: اگر می‌خواهیم به اخلاق، اعتماد، فرهنگ و ادب بازگردیم، باید به فردوسی بازگردیم. ما امروز بیش از هر زمان دیگر به شاعران حماسه‌سرا نیازمندیم. باید زمینه‌ پرورش و تشویق افرادی را فراهم کنیم که سبک فردوسی را در زندگی و شعر دنبال کنند. این نیاز مبرم فرهنگی، باید در اولویت سیاست‌گذاران کشور قرار گیرد