تاریخ انتشار: چهارشنبه ۰۵ دی ۰۳ ساعت ۱۳:۱۹
اشتراک

عیسی در قرآن

سلام بر مسیح(ع)، طبیب دل‌ها

در آستانه جشن کریسمس و سالروز تولد خجسته یکی از بزرگترین پیامبران الهی قرار داریم؛ عیسی مسیح علیه‌السلام که مبشر صلح و همزیستی مسالمت‌آمیز، مربی اخلاق و معلم انسانیت بوده و در نظر همه علاقه‌مندان به زندگی آرمانی از احترام و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. به همین دلیل این روز پر برکت را باید به همه کسانی شادباش گفت که به شکوفایی گوهر وجود بشر دل بسته‌اند و البته در این میان پیروان راستین آن فرستاده بزرگ خدا، به ویژه هم میهنان ارجمند مسیحی ما، در خور تبریکی جداگانه‌اند

آنان که از معارف قرآنی و روایی و نیز تاریخ اسلام آگاهند، به خوبی می‌دانند که عیسی (ع) از چه مکانت برجسته و مسیحیان از چه احترام خاصی در نظر مسلمانان برخوردارند. پایدارترین و صمیمانه‌ترین ارتباط‌ها، همیشه میان مسلمانان و مسیحیان برقرار بوده و همزیستی آنان را می‌توان الگوی عملی تفاهم و گفتگوی میان ادیان تلقی کرد.
از سوی دیگر، قرآن کریم، از کمتر پیامبری به اندازه فرزند مریم تجلیل و تکریم کرده است. علامه طباطبایی(ره) در تفسیر المیزان(ج۳، صص ۲۷۹-۲۷۸) به این آیات پرشمار اشاره کرده و از حداقل بیست و دو خصلت کم‌نظیر عیسی(ع) در قرآن نام می‌برد.
عیسی (ع) از نظر قرآن «بنده خدا» و «پیامبر» اوست(مریم ۳۰). از رسولان برجسته و «اولوالعزم» است(آل‌عمران۲۹). صاحب شرع و کتابی مقدس به نام انجیل است(احزاب۷، شوری۱۳ و مائده۴۶). خداست که او را عیسی مسیح نام نهاده است(آل‌عمران۴۵).
او «کلمه‌الله»، «روح‌الله»(نساء۱۷۱)«امام»(احزاب۷). شاهد اعمال (نساء ۱۵۹، مائده۱۱۷) و بشارت دهنده ظهور پیامبر خاتم است(صف۶). در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربین خداست(آل‌عمران۴۵). از صالحان(انعام ۸۷-۸۵) و برگزیدگان است(آل‌عمران۳۳) و خلاصه این که وجود ارجمندش، از هر جهت و هر کجا که باشد، مبارک و خجسته است. او پاکیزه و نشانه خدا و رحمت او برای مردم است و نسبت به مادر پاکدامنش نیکوکار(مریم ۱۹، ۳۳).
با این اوصاف، کدام انسان منصف و پاک‌سرشتی است که در مقابل عظمت این منادی رستگاری و معنویت سرفرود نیاورد و میلاد او را از با ارزش‌ترین هدایای آفریدگار هستی به مردم همه تاریخ بشمار نیاورد؟ و به همین ترتیب کدام ستم به بشریت را می‌توان بزرگتر از تحریف شخصیت آن مصلح اجتماعی دانست؟
بی‌تردید آنان که در تحلیل زندگانی و تعالیم حضرت عیسی (ع) خواسته یا ناخواسته، مردم را دچار خطا می‌کنند، نابخشودنی‌ترین ظلم‌ها را به او و به همه انسان‌های جویای سعادت روا داشته‌اند. خلاصه کردن آموزه‌های عیسوی به برخی جنبه‌های اخلاق فردی، آن هم به شکل ناقص، کنار نهادن مهم‌ترین گفته‌ها و خواسته‌های این پیامبر خداست. او، افزون بر پالایش روح و پرورش جانها، در پی‌اصلاح جامعه بشری و ریشه‌کن ساختن هرگونه‌ فقر، فساد و تبعیض بود. یاری بینوایان و ستاندن حق آنان از گردن فرازهای زیاده‌طلب، شیوه همیشگی و خواست دائمی آن حضرت بود و به همین دلیل هم تحمل او برای دشمنان خوبی‌ها و خوشبختی‌ها امکان نداشت و بالاخره نیز قصد جان او را کردند(نساء۱۵۹-۱۵۷).
از این روست که مسیحیان جهان، امروز هم مانند گذشته، در صف نخست مبارزه با نابرابری و ستمگری ایستاده‌اند؛ به ویژه مسیحیان عزیز ایرانی که در طول تاریخ انقلاب، همواره در دفاع از کشور و نظام، دوشادوش هموطنان مسلمان خود فداکاری کرده‌اند. ضمن گرامیداشت یاد آنان که در این راه پرافتخار جانفشانی کردند، بار دیگر باید میلاد پرشکوه پیام‌آور معنویت و عدالت را به همه عاشقان او شادباش گفت.

(نشرنخست:۴/۱۰/۹۳:۱۲۹۹)


دیدگاه تازه‌ای بنویسید:

*